Terugreis

Afgelopen zondag gingen we om vier uur richting Miami Airport. Redelijk vroeg maar ook in Miami staan er op zondag files en wordt er druk aan de weg gewerkt. We hadden gelukkig al de tijd en konden rustig inchecken; gelijk voor de vlucht van Miami naar Parijs en vervolgens door naar Schiphol. De beste service is natuurlijk dat je je ruimbagage kunt afgeven en deze op Schiphol weer op de band verschijnt. Maar wat moeten er veel mensen in een Boeing 700-300. Deze reizigers zitten tien uur boven op elkaar in een veel te kleine ruimte met maximaal zes toiletten en iedereen moet ook nog een koffer meenemen in de cabine. Dan naar de luchthaven van Parijs Charles de Gaulle. De luchthaven is net zo groot als de voormalige president. Gelukkig hadden we twee uur tijd om over te stappen, wat er uiteindelijk drie werden. Tijdens het wachten kwamen er al verontrustende berichten binnen dat Schiphol ruim honderd vluchten had geannuleerd vanwege de zware windstoten. Alle wachtenden in de stress of de vlucht wel door zou gaan. Gelukkig troffen we een koelbloedige captain die de reis aandurfde. Na een toch redelijke vlucht kwamen we kwamen we om kwart over drie op Schiphol aan en waren we, na een kleine twintig uur, om half vijf, weer thuis in Bergen. Dit heb je graag voor de kinderen en jezelf over want het was een reis met een gouden randje. We missen ze nu al maar weten dat het uiteindelijk niet eens zover is.